Günün Yazisi

[GiCiK]

Ve Hiç haberiniz oldu mu; dünyalar dolusu mülkü bagısladıgınızda ;
bir baskasının kalbini kendi kalbinize sıgdıramayacagınızdan…?
KALPLERI BIRBIRINE ISINDIRAN ANCAK ALLAH’TIR!

[GiCiK]

Zamana bırak dediler, bende öyle yaptım. Gün, hafta, ay, yıl.
Derken sadece sunu anladım; "Eskiyor, Ama Eksilmiyor" kalp ağrısı...
İnsan erişemediği haline umut; yıkılan hayaline unut dermiş..
Söz bazen biter, Allah der bırakırsın..

[GiCiK]

Rabbim Kalbine göre versin , cümlesi ne güzel bir cümledir...
Muhatabı iyi niyetliyse DUA ,
kötü niyetliyse BEDDUA yerine geçer...

[GiCiK]

"Açlık ve savaş aslında kalplerde başlıyor ve kalplerde sürüyor. Herkes birbirini bir şekilde öldürüyor. Bazen aç bırakarak, kimi zaman siperlerde kurşunlayarak... Bazen de sevgisine karşılık vermeyerek, susarak öldürüyor. Kim olduğunu, sevip sevmediğini, aşktan ne anlayıp ne anlamadığını, yarından ne beklediğini anlatmayarak ve her şeyi bir sonraki güne erteleyerek; ben seni sonra ararım, şu an çok meşgulüm diyerek öldürüyor.."

[GiCiK]

İnsanoğlu bir gün; Virgülü kaybetti: Söyledikleri birbirine karıştı.
...Noktayı kaybetti: Düşünceleri uzayıp gitti, ayıramadı onları.
Ünlem işaretini kaybetti bir günde: Sevincini, öfkesini, bütün duygularını kaybetti.
Soru işaretini kaybetti bir başka gün: Soru sormayı unuttu.
Her şeyi olduğu gibi kabul eder oldu.
İki noktayı kaybetti bir başka gün: Hiçbir açıklama yapamadı.
Hayatının sonuna geldiğinde Elinde sadece tırnak işareti kalmıştı.

“İçinde de başkalarının düşünceleri vardı yalnızca ...

[GiCiK]

Kıyısı pekte kalabalık olmayan bir kasabaya benzeyen o masum burundan,
bir ovanın örtüsü olabilecek kadar sisi üfledi sanki yüzünün önüne bir maske diye...
Ve kayboldu gökyüzünden tüm mavileri,
uyuyakaldı bakışları üstelik kapanmadan gözka...pakları;
gözlerinin o el işi eşsiz ahşap kapıları...
Bulutlarına dek gökyüzünün, durmadan yükselen gök uçurtmasının sırtına binip yükselirmiş gibi durdu birkaç saniye nefes alış verişleri... karnında tanımsız bir korku nefes aldı sonra... ağrı desen değil,yok bişeyim iyiyim desen hiç değil bir an doğdu yüreğine...
Göğün mavilerinin arasından yüzercesine uçtu bakışları ,
yüzünde kocaman elleriyle saçlarını savuran,
yüzünü tokatlayan rüzgarının şefkati ile yükseldi durmadan...
Bulutlarına dek uçtu göklerin...
Göz gözü görmez beyaz çarşafların göklerde uçuşup oynaştığı basamağına dek tırmandı göklere... ve bir anda kayboldu tüm maviler gözlerinden... her yer rüzgarıyla dans eden, oynaşan beyaz çarşafların dünyasıydı artık sanki... bulutlar arası dolaşmalar atlasında isim şehir oynamaya başladı sanki sonra parmak uçları...

- Sevişmek kimsin tenimde ?
- Kağıttan uçak katlamayı biliyor musun ? Birden fazla şekilde ama ?
- Peki ya sen kağıttan gökyüzü yapmayı biliyor musun söyle bana...

Gökten düşer gibi hissettiren küçük zamanlar yaz not kağıtlarına olur mu,aslında gerçekten düşmeyeceğimize inandığımız ama içten içe delice korktuğumuz hisler çiz kaleminle üzerimize... türbülans kağıtlar iskelesi olsun yastığımın yanıbaşı...
Tüm kağıt parçalarını, kaybolmaktan korkan küçük masal çocukları gibi kırıntı kırıntı toplamak istiyorum... parmak uçlarım ekmek sepeti... parmak uçlarım gırgır vicdanlar müzesi...

- Önce uçak mı düşer yoksa aynı yükseklikten bırakılan uçurtma mı ?
- Uçurtmanın yolcusu var mı peki ?
- Uçak çok daha ağır değil mi ki ?
- Katladığın kağıdın üzerinde yazanlara bağlı herşey, gerisi sadece rüzgar...

Zaman, rüyalar uykuya dalınca zamanı yorgun gözlerimde...
İyi geceler rüyalarım, siz uyuyun. Ben başınızda beklerim......

[GiCiK]

Bazen, bazı şeyler ağlayarak yazılır. Bazı şeyler ertelenmez. Ve bazı günler, yutkunamazsınız...

Büyüdüm ! Büyümek zorunda bırakıldım. Emeklemeden, yürümek..
Kocaman yaralara sahip oldum.
Gökyüzü kadar büyük yaralara !
Hissettim;
Hep buruk.
Hep eksik.
Hep bir adım daha geride..
Zoruma gitti !
Tonlarca kimsesizdim.
Bazen bir şey oldu ve boşverilmiş olduğuma inandım.
Mucizeler bekledim. Bekleyecek hiçbir şeyim kalmayana kadar bekledim.
Adil olmayan bir kavgaydı hayatım, hepsine karşı hep yektim.
Yetmedim.

Bazen, bazılarının gülücükleri hıçkırır.. Bazı şeyler unutulmaz. Ve bazı günler nefes alamazsınız...

Büyüdüm.
Başka seçeneğim yoktu.
Kendimden başka gidecek bir yerim..
Öfkeliydim.
Göğsümde bir mezarlık dolusu ceset taşıyordum.
Zaman zaman onları okşuyor, özlüyordum.
Hükmen mağluptum.
Geçmişime dönüp saygısızca davranmak istiyordum.
Küfür etmek,
Hesap sormak...
Kırıp - dökmek !

Bazen, bazı gerçekler ruhunu ısırır. Bazı şeyler affedilmez..
Bazı doğum günleri etiniz kızgın demirlerle oyuluyormuş gibi ağır ve acılı geçer...

Ve bugün bir avuç kurak toprağı üzerine yorgan yapıp, dizlerini karnına çekerek kısık kısık ağlayan küçük çocuğum.
İyi ki doğdum !
......Haberiniz yok ölüyorum.....

[GiCiK]

.İnsan susmak ister bazen senelerce,
Bazen gözlerini kapatır, uyuyamaz gecelerce,
Kimi zaman hüzünlü bir şarkı dinlediğinde,
Hıçkırarak ağlamak ister, hemde nedensizce,
Karnı acıkır ama dokunmaz hiç yemeğe,
... Kendi oradadır ama aklı hep ba...şka yerde,
Yaşamayı çok sever ama razı gibidir ölmeye,
Yada muhtaç kalır, bir parça tebessüme,
Bazen uzaklara dalar yaş dolu gözlerle,
Kendini yalnız hisseder, kalbi doluyken bile,
Haykırmak ister yüreğinden ama sessizce,
Ve ağzından bir isim dökülür hece ile,
Biliyorumki bu duygular bir sevgiye bir sevgiliye,
Bu duyguları bu sevgileri ben taşıyorum yüreğimde,
Anlıyorumki insan bin kere yanıyormuş,
Yalnız bir kere sevince ...

[GiCiK]

Estiriyor yalnızlık kışı bastırır gibi
Gönül kapısı aralık...
Ruhum soğuktan çekiliyor gibi.
Nasıl bir sıkıntı bu ilacı yok gibi
Hasta mıyım acaba...
... Bir ben mi üşüyüp titriyorum yoksa...
Halbuki sıkı sıkı sarılmıştım yalnızlığa...
Ne o beni bıraktı bir an ne ben onu......
Yalnız gezdim rutubetli dar sokaklarda
Yalnız geçtim onca kalabalıklar arasından
Soğukluğunu ciğerlerimde hissettiğim
Aralık ayında...
Kış günleri kısa değil miydi
Gün erken ağırmıyor muydu
Güneş sahte gülüşlerini göstermiyor muydu
Kolay mıydı herşey bu kadar...
Geçer demekle geçiyor muydu sence
Senden ayrı geçen her günün bitiminde
Ellerim boş ceplerimde, gönül çaresiz...
Avuçlarımda iki damla göz yaşı
Seni görür oluyorum buğulu buğulu...
Karanlığa sığınıp adını haykırıyorum
Bundan sonra dönmez bana diyorum
Dönmez...
Gönlüm hep sensiz bunu da
Adım gibi biliyorum...
Alaca karanlık gecelerin ayazında
Boş kuru ve soğuk bir yatakta
Sıkı sıkı sarılıp uyuyacağım
Yün yastığımla yalnızlığın koynunda......

[GiCiK]

İsterdim ki, düşme gözlerimden.. Ve adını tükürtme dilimden. Değerlim kal ..
Seni gördüğüm dar sokaklarda , kafamı eğdirme önüme..
Bir Selama değsin geçmişimiz.. Hak etsin ufak bir tebessümü ..
Dik dur isterdim karşımda,
Yaşanmışlığın Hatrına..
Tutulduğumda yeni bir sevdaya , insanlığınla hatırlamak isterdim seni,
Silip atmak yerine benzersiz hiçliğini ..

Farkın kalsın isterdim hafızamda ..
Diğerlerine benzeme Sen .. Sevilmeyi hak eden olabil .. Ve iyi dileklerimle uğurlan yüreğimden..
Beddualarımla değil..

Deseydim ki ardından; Mutlu olsun, mutlu ettiğince..
Ki biliyorsun derdimde, acıtmasaydın eğer içimi bu kadar..
Bu kadar bezdirmeseydin benden beni.. Böyle inançsız bir yara bırakmasaydın eğer, Bu kadar parçalamasaydın hayatımı.. Yormasaydın gelmelerinin bencilliğiyle !

İyi mi oldu yani?
Ahlarım bırakmayacak yakanı şimdi..
Ve ben hiç bıkmayacağım
En mutlu anlarımda bile, gülümsemeden önce , Binbir acı dileyeceğim Allah\'tan sana..

Bilseydim ,
Tanıdıkça çirkinleşenlerden olduğunu.. İsterdim ki;
Adını bile duymasaydım hayatım boyunca ....