bazen söğüt ağacına benzersin. hep aşağı çeker seni kaderin. ellerin duaya kalkamayacak kadar yorgun düşer. suya düşer gölgen ve yaprakların. suya düşer ayın silüeti. hep düşmeleri görürsün de talihine seni yüceltecek bir şey düşmez. bir söğüt ağacı gibi hep boynun bükük olur. yanında çamlar boy boy uzanır...Bazen diyorum işte..Öyle
insan ya yerini bilmeli , yada yolunu...
yerin yanımda değil ise ; yolun ister cennete ister cehenneme çıksın...
şimdi geri zekalı dicem de...olmayan şeyin gerisi de olmuyo tabi...
'Ne kötüdür insanın aklıyla, yüreği arasında çaresiz kalması...
Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması..
Ve bilir misin; ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması...
' ben ' deyip susması,
´ sen ´deyip ağlamaklı kalması...
|